COMPOSTELA
É unha rúa longa
na memoria
onde vagan os nomes
e as horas
É unha rúa longa
na memoria
onde vagan os nomes
e as horas
que cada quen recorda…
Tempo de eternidade nas sombras
case vougas
a caír polas días
e as cousas
maino como unha choiva.
No libro da vida van as follas
anónimas
pasando sobre do atril
das lousas
sin que un se dea conta.
E as lembranzas mesmo como as ondas
xurden soltas
dende o fondo de nós
e todas
fan un mar que se alonxa…
como esa noite que eu vou guiando sempre,
que é miña,
Tempo de eternidade nas sombras
case vougas
a caír polas días
e as cousas
maino como unha choiva.
No libro da vida van as follas
anónimas
pasando sobre do atril
das lousas
sin que un se dea conta.
E as lembranzas mesmo como as ondas
xurden soltas
dende o fondo de nós
e todas
fan un mar que se alonxa…
como esa noite que eu vou guiando sempre,
que é miña,
i entonces, pensamento,
nelas irás coroado coma un deus.
nelas irás coroado coma un deus.
— Tempo de Compostela, Luz Pozo Garza.
No hay comentarios:
Publicar un comentario